Sezaryen nedenleri arasında anneye, bebeğe ve plasentaya (çocuğun eşi) ait nedenler sayılabilir. Daha önce sezaryen ile doğum yapmış olmak mutlak olmasa bile bir sezaryen endikasyonu sayılmaktadır. Sezaryen sonrası normal doğum da olabilir. Ancak rahimin doğum ağrıları başlamadan veya doğum ağrıları sırasında yırtılma riski vardır. Bu nedenle sezaryen sonrası normal doğum düşünen kadınlarda çok dikkatli bir takip gerekir.

Anneye ait sezaryen nedenleri arasında kemik çatının (pelvisin) çok dar olması, doğumsal kalça çıkığı mevcudiyeti, herpes virus enfeksiyonu ve bazı sistemik hastalıklar sayılabilir. Annenin leğen kemiği ve bebeğin başı arasındaki uyumsuzluk (sefalopelvik disproporsiyon), doğum ağrılarının etkin olmasına rağmen bebek başının inmemesi (ilerlemeyen eylem), fetal distress diye adlandırılan ve bebeğe az kan ve oksijen gitmesi, bebeğin baş gelişi dışındaki diğer vücut bölgeleri ile gelmesi (makat gelişi ve yan duruşlar), plasentanın bebeğin çıkacağı rahim ağzını kapatması (plasenta previa), ve plasentanın erken ayrılması (plasental ablasyon) gibi durumlar ise bebeğe ve plasentaya ait sezaryen nedenlerini oluştururlar.

Normal doğum ise yukarıda sayılan bu nedenlerin olmaması durumunda denenmelidir. Normal olarak planlanan her doğumun normal olarak bitmesi mümkün olmayabilir. Doğum süreci içinde bazı endikasyonlar ile sezaryen yapmak gerekebilir. Normal doğum için anne adayının gebeliği sürecinde iyi bir şekilde bilgilendirilmesi ve eğitilmesi gerekir. Ancak bu şekilde yersiz korkular ve endişeler giderilebilir. Normal doğum esnasında ağrının azaltılması amacı ile damardan ağrı kesiciler uygulanabileceği gibi epidural anaestezi de yapılabilir. Epidural anestezi ile yapılan doğumlarda anne çok az ağrı hisseder. Ancak epidural anestezi annenin ıkınma hissini azaltacağından bebeğin başının çıkarılması için forseps veya vakum gibi yardımcı yöntemlere gereksinim artabilir.